Verdrietfestival
‘Deze brokstukken heb ik tegen mijn ruïnes opgeworpen’
In 1922 beschreef T.S. Eliot in zijn baanbrekende gedicht Het barre land het spirituele verval van de westerse cultuur. In de mythe van de Heilige Graal is het barre land een oord waar mensen een onwaarachtig leven leiden en blind aan de normen van hun samenleving voldoen, zonder de overtuiging die uit diepgaander inzicht voortkomt. Hoe kon de creativiteit van de mensen wortel schieten in de ‘stenen puinhoop’ van de moderne tijd, waarin ze het contact waren verloren met de mythische grondslag van hun cultuur? In plaats van innerlijke samenhang van hun traditie te doorzien, kennen ze ‘slechts een hoop gebroken beelden’. Met behulp schrijnende. Kernachtige verwijzingen naar de mythologie van het verleden - naar Europese, Sanskritische, boeddhistische, bijbelse Griekse en Romeinse mythen - legde Eliot de steriliteit van ons huidige leven bloot: de vervreemding, het ennui, het nihilisme, het bijgeloof, het egotisme en de wanhoop. Als Eliots verteller de dreigende ondergang van de westere beschaving onder ogen ziet, zijn zijn laatste woorden: ‘Deze brokstukken heb ik tegen mijn ruïnes opgeworpen’. De verbrokkelde inzichten van het verleden die hij in zijn gedicht bijeen heeft gebracht, kunnen ons redden. Als we ze in elkaar hebben gepast en hebben gezien dat ze een gemeenschappelijke kern hebben, kunnen we het barre land waarin we wonen ontginnen.
Karen Armstrong, Mythen, 2005, p. 134-135
Locatie Maastricht, Aachen
Client Golden Joinery?
Partners Christina Fischer (DE): singing, Michael Raemisch (DE): piano, Anthony van Gog/Lucas Devroe (NL): performance, Susanne van Els (NL): musical advice, Desiree Hammen (NL): decoration / attributes, Saskia van Drimmelen (NL): clothing / decoration, Pierre Hansen (DE): webdesign / image / photography / film, Margreet Sweerts (NL): concept / research / direction?
Constructie Rousseau, Giezen?
Status in use
Link verdrietfestival.nl